Mensaxe para a Semana Santa 2025
Cando abrimos un xornal ou navegamos por internet buscando as noticias de cada día, son moitas as sensacións que nos inundan: sorpresa, asombro, enfado, certa angustia,… ante o panorama que imos descubrindo. A humanidade avanza sen parar e vive o día a día envolta en moitas calamidades, sufrimentos e dores de tantos inocentes que se nos fan presentes na realidade persoal de cada un.
Cada ano achegámonos, nos días da Semana Santa, ao sufrimento dun Inocente, Xesús de Nazaré, que nos recorda que hai unha vida nova que se nos regala e cara ela imos todos. A Semana Santa preséntanos a dor da humanidade, a morte inxusta do inocente e a esperanza da fe cristiá.
Estes días son días para contemplar… para mirar, prestar atención aos detalles da vida, empaparnos do que vemos e deixar que esa realidade nos provoque, envolva, implique e complique.
Contemplamos a paixón e morte dun Inocente, nela atopámonos coas grandes cuestións da existencia: amor e medo; a fraxilidade capaz de asumir erros e a que queda cravada no remordemento; a dureza do corazón e a compaixón fonda; o perdón e egoísmo de quen busca o seu benestar e futuro; a fidelidade de quen non ten medo a arriscar porque ama; a tenrura,… Na paixón, atopámonos con Xesús, que nos amosa cómo é Deus e cómo é o ser humano. Na paixón contemplamos a vulnerabilidade do mundo e da humanidade, e albiscamos unha nova esperanza que trae o Crucificado-Resucitado. Na paixón contemplamos o que somos e o que estamos chamados a ser, homes e mulleres chamados á plenitude que ven da Resurrección de Cristo; homes e mulleres novos, cheos de vida nova capaces de axudar a construír o Reino predicado por Cristo.
Contemplamos non só para recordar, ver, procesionar, desfrutar das imaxes ou orar coa liturxia… aínda que todo isto nos poida axudar a entrar no significado destes días. Todo o que contemplamos na Semana Santa lévanos a situarnos persoalmente ante Deus, ante os irmáns e ante nós mesmos. É o momento de deixar de fuxir ante o que sucede no mundo ou de ser meros espectadores que miran con indiferenza o pasar dos acontecementos e dores da historia. Este é o momento de comprometerse coa realidade concreta que nos rodea, porque sempre hai esperanza, aquela que ven do Resucitado. Dinos o papa Francisco: grazas ao amor de Deus en Xesucristo, estamos protexidos pola esperanza que nunca falla. A esperanza é a áncora, segura e firme. Nela a Igrexa suplica para que todos se salven e espera estar un día na gloria do ceo unida a Cristo (Mensaxe para a Coresma 2025).
A todos e todas, feliz Semana Santa. Camiñemos xuntos en esperanza, á luz de Cristo morto e resucitado. Contemplemos co corazón para descubrir o home novo. Boa Pascua de Resurrección!
O voso irmán e amigo,
