Ana María Mariño, Maricarmen Pereira, Ángela Rosa Romero e Francisco Cabaleiro compartiron a súa experiencia nos diferentes ámbitos pastorais nos que traballan, para mostrar que é posible abrazar a vida no medio das dificultades familiares, do sufrimento, da enfermidade ou da vellez. Os seus testemuños formaron parte da mesa redonda que a delegación de Pastoral Familiar organizou, o pasado 25 de marzo, nos locais parroquiais do Corazón de María en Vigo, para celebrar a Xornada pola Vida, que a Igrexa en España celebrou baixo o lema «Abrazando a vida, construímos esperanza».
Nesta ocasión, o Ano Xubilar 2025, que o papa Francisco convocou baixo o lema «Peregrinos de esperanza», enmarcou a celebración desta xornada. Así, o sacerdote dominico e presidente da CONFER de Tui-Vigo, Edgardo Quintana, inaugurou a mesa redonda explicando cales son os signos de esperanza que o santo pai convídanos a vivir durante este ano xubilar. Esta introdución teolóxica do padre Edgardo finalizou cun breve momento de oración, no que se acenderon as sete velas dunha menorá hebrea para pedir pola paz, polas persoas privadas de liberdade, polos enfermos, polos mozos, polos migrantes, polos anciáns e polos pobres.
A rolda de testemuños comezou con Ángela Rosa Romero, que expuxo o traballo que desenvolven os voluntarios do Centro de Escoita de Vigo acompañando a familias e parellas con dificultades, destacando especialmente a gratuidade e privacidade deste servizo que ofrece a diocese tudense. A continuación, tomoulle a substitución Maricarmen Pereira, nai de familia e coordinadora dun grupo de acompañamento para mulleres e homes separados; ela, que viviu o drama da separación conxugal en primeira persoa, compartiu a súa experiencia e o apoio que a Igrexa lle ofreceu en todo momento, declarando que hai vida e esperanza tras un proceso de separación.
Falar da vida non se reduce ao ámbito unicamente da familia ou da parella. Ana María Mariño, voluntaria de Pastoral da Saúde, e Francisco Cabaleiro, capelán de hospital, falaron da importancia de levar a esperanza e o consolo a persoas maiores en residencias e a enfermos en hospitais. Ambos se mostraron agradecidos e declararon que, en múltiples ocasións, son os enfermos e maiores os que lles transmiten a eles a esperanza de abrazar con forza a vida en todas as súas circunstancias.
Finalizada a mesa redonda, a celebración continuou no templo parroquial do Corazón de María coa eucaristía presidida polo bispo de Tui-Vigo, monseñor Antonio Valín. Durante a súa intervención, o prelado tudense expresou que a Xornada pola Vida é unha ocasión para «agradecer e propoñer o Evanxeo que é o gran signo de esperanza de Dios á humanidade» e expresou que, con motivo da solemnidade litúrxica da encarnación —que a Igrexa celebra o 25 de marzo—, «lembramos o si de María que procrea vida, para que o noso compromiso sexa dicir si á vida: si, a aquel vulnerable; si, a aquel que está nunha situación de indefensión; si, ao irmán que está comigo e camiña comigo. Iso é o que Deus queren, porque el nos enche de esperanza e dános a vida».
«Abrazando a vida, construímos esperanza» é o lema que se propuxo para a Xornada pola Vida 2025. Na mensaxe publicada con motivo desta xornada, os bispos de España afirmaron que un dos signos de esperanza máis importantes consiste en ter «unha visión da vida chea de entusiasmo para compartir cos demais». Neste sentido, subliñaron que esta visión esperanzada ten moito que ver con atopar o sentido da propia existencia. No medio desta sociedade de ruídos e présas, na que se mostra como camiño de felicidade a satisfacción de todos os desexos, os bispos indicaron que «resulta imprescindible convidar a unha reflexión profunda que axude a exporse as preguntas máis fundamentais».
