A Asemblea Plenaria aprobou, no encontro que celebrou do 19 ao 23 de abril de 2021, un novo texto de Declaración de Instrucións previas e vontades anticipadas, tamén coñecido como testamento vital.
A Conferencia Episcopal convida a asinar este documento, que é a expresión escrita da vontade dun paciente sobre os tratamentos médicos que desexa recibir, ou non está disposto a aceptar, na fase final da súa vida. O testamento vital tamén especifica que se administren os tratamentos adecuados para paliar os sufrimentos, pero que non se aplique a eutanasia. Ademais, solicítase unha atención espiritual.
Xunto ao documento, ofrécense unhas suxestións ou indicacións prácticas para facilitar a realización e posterior inscrición no rexistro de vontades, un procedemento importante para que teña valor xurídico.
- Modelo de documento a firmar
(descargar en word).
- Aceptación do representante designado para velar pola vontade do Otorgante
(descargar en word).
- Suxestións prácticas
(descargar en word).
Suxestións prácticas
A continuación, danse catro criterios xerais para que este testamento teña a eficacia práctica dun documento de últimas vontades.
- Aconséllase consultar previamente a normativa do rexistro de vontades de cada Comunidade autónoma, que se pode atopar facilmente a través de internet, xa que ditas normas poden presentar algunhas diferenzas.
- Presentalo para a súa inscrición ao rexistro oficial de tales vontades da súa Comunidade autónoma (desde onde se dará traslado ao rexistro nacional). En todos os rexistros públicos para a inscrición das instrucións previas e vontades anticipadas haberá que presentar conxuntamente un formulario ou solicitude de inscrición que lle será proporcionado no propio Rexistro ou no seu centro de saúde; tamén se pode descargar da web da súa Comunidade.
- Convén que o asinen tamén tres testemuñas, cuxos datos de identificación deben constar no documento, ao que se achegará copia do DNI de tales testemuñas. Tamén se pode outorgar ante Notario, nese caso non son necesarias testemuñas. As testemuñas deben ser persoas que non convivan co titular, nin familiares como pais, avós, irmáns ou o esposo/a do declarante. Tampouco poderá ser testemuña quen comparta un negocio co que fai a declaración. Non poderán actuar como representantes o notario que autoriza o documento, o funcionario encargado do Rexistro de Instrucións Previas, as testemuñas ante as que se formalice o documento e os profesionais que presten servizo na institución sanitaria onde vaian aplicarse as instrucións previas.
- É conveniente que o que fai esta declaración entregue unha copia ao seu médico e aos parentes máis próximos (esposo ou esposa, fillos, etc.). Recoméndase que a copia que se entregue aos anteriormente mencionados sexa copia do presentado no Rexistro, onde conste o selo ou xustificante de telo presentalo.
