O criterio do comportamento humilde dos discípulos de Jesús queda establecido no texto de Mateo 6,3: que non debe saber a nosa man esquerda o que faga a dereita. Así adoitan comportarse normalmente as institucións e as xentes de Iglesia, a través da súa acción silenciosa, sempre presente onde sexa necesario, pero nunca proclamándoo vanidosamente aos catro ventos. É con todo tamén ensino evangélica, que haberá que harmonizar coa anterior, o non esconder o que facemos para que os demais estimúlense e “vendo vosas boas obras glorifiquen ao Pai Deus” ( Mt.5,16).
En consecuencia, a diocese de Tui-Vigo que como non pode ser doutra maneira, tomouse moi responsablemente fomentar a prevención do Covid-19, estimou oportuno dar a coñecer as principais accións que está a levar a cabo desde o inicio desta pandemia:
- O día 9 de marzo, coas primeiras noticias de casos de coronavirus en Madrid, a Residencia sacerdotal “Virxe da Guía” pon en marcha as medidas que establece o protocolo de residencias de maiores (prohibidas as visitas do exterior, medidas de hixiene e distancias oportunas, e control sanitario dos residentes…), para protexer así especialmente aos máis vulnerables, os nosos maiores.
- O día 16 de marzo, primeiro día hábil de confinamento, ponse ao dispor do Concello de Vigo e das autoridades que o precisen, as instalacións do Seminario Maior de Vigo e o Menor de Tui, para acoller a aquelas persoas que o necesiten. O Bispado pon ao dispor das mesmas canto sexa preciso con todos os seus centros ou infraestruturas.
- Ese mesmo día, un equipo de sacerdotes novos acompañan ás relixiosas Fillas da Caridade á elaboración e repartición das comidas no comedor da Esperanza (suplindo aos voluntarios maiores que veñen exercendo este labor ao longo do ano); outros voluntarios das Cáritas parroquiais pasan a facer o mesmo no comedor das Misioneiras do Silencio. Estes son os dous únicos comedores sociais de todo o municipio e reparten desde ese día unhas 350 comidas diarias. Algo máis de 2.300 comidas semanais.
- Tamén ese día os capeláns dos Hospitais acordan quedar un en cada hospital, permanentemente, para así acompañar en todo momento ás persoas que alí se atopen e necesiten deles, vivindo o mesmo servizo de entrega que o persoal sanitario, porque en definitiva o capelán tamén é persoal sanitario.
- Ao día seguinte, 17 de marzo, os comedores sociais dependentes da Iglesia, xunto a Cáritas diocesana, establecen 3 puntos de recollida de material e alimentos para esas comidas. Serán a parroquia do Sacro Corazón de Jesús de Vigo, a de S. Antonio da Florida e o Colexio de S. José de Cluny; aos que en día posteriores sumaríanse os puntos de venda de Frutas Nieves.
- Tamén outros voluntarios colaboraron elaborando máscaras para os traballadores e voluntarios que o necesitasen tanto da Cruz Vermella como doutras institucións.
- Caritas diocesana segue mantendo a atención de usuarios na súa sede, distribuído o persoal en dúas quendas e con gran aumento da atención vía telefónica, sen exporse en ningún momento a opción de calquera ERTE. A atención do programa de saúde (atención de drogadictos, enfermos de sida e outros) segue coidándose tamén coas cautelas propias.
- Polo que se refire ao Centro que a Fundación da Santa Cruz rexenta en Teis e ao albergue para transeúntes anexo ao mesmo, (ambos agora mesmo cheos, servindo a 90 persoas), determinouse permitir o aloxamento de transeúntes no albergue sen límite de tempo, mentres dure esta situación de pandemia.
- Día de S. José, 19 de marzo: o Sr. Bispo quere unirse nesa xornada familiar a toda a diocese orando polos enfermos e mortos por Covid-19, e faio desde unha nova plataforma e un novo modo de facerse presente. Celebra a misa desde a capela da súa residencia episcopal e retransmítese a través de Instagram.
- Martes 24: o Concello de Vigo informa de que a partir dese día serán responsabilidade do Concello a repartición das comidas. Unha empresa dependente do Concello recolle as comidas achégaas ás súas casas aos usuarios, aínda que o custo dos alimentos e a elaboración das comidas seguen correndo a cargo das institucións caritativas da Igrexa católica.
- Así mesmo, as Caritas parroquiais continúan entregando axudas (alimentos, pagos de recibos básicos [auga, luz…], pago de aluguer…) a moitas outras familias no ámbito das propias parroquias.
- De maneira especial tamén se acompaña esta situación de crise sanitaria na capellanía do cárcere da Lama.
- No ámbito económico, a Vigairía Episcopal de Economía da diocese decide non cobrar as mensualidades a aqueles negocios que están en réxime de aluguer nalgún dos seus inmobles e teñan que permanezan pechados, por causa de forza maior do covid-19, ou ben poidan xustificar a redución nos seus ingresos que marca o Decreto do Goberno.
- Hai que resaltar así mesmo que en todo momento conserváronse na diocese todos os postos de traballo, sen acudir a ningún ERTE.
- Merece ser destacada o labor fundamental que están a desenvolver as parroquias da diocese no acompañamento a través da que se deu en chamar “pastoral telefónica”, comunicándose cos enfermos, persoas maiores e familias da parroquia, para interesarse por como están, se necesitan algo (compra, medicinas…) co fin de achegarllo, observando en todo tempo as medidas sanitarias establecidas. Sería imposible enumerar aquí o gran número de xente anónima crente que, deixándose levar polo seu compromiso de fe, bríndase a facilitar todo tipo de axudas aos máis vulnerables.
- En función de non alongar en demasía esta relación –aínda así incompleta-, non debe faltar a referencia á tarefa que se realiza desde o primeiro momento: a Oración. Todos os sacerdotes, -aínda que teña que ser en privado e con moita dor por iso-, celebran diariamente a eucaristía por todos, especialmente polos enfermos e os que morreron, pero tamén polos que están angustiados vivindo esta situación. Agréguese a iso, a silenciosa e aparentemente invisible oración das comunidades de relixiosos e relixiosas que, desde os mosteiros e conventos, xunto á de tantos cristiáns que o fan desde as súas casas, elevan ao ceo súplicas pedindo consolo e fortaleza para aliviar tan variadas situacións persoais: todo un tesouro de solidariedade e caridade cristiá que se brinda aos irmáns cada día e desde cada recuncho!
Vigo, viernes 3 de abril de 2020
