Sete historias reais para apoiar a Campaña Xtantos

O director do secretariado para o Sostemento da Iglesia, José María  Albalad, presenta o mércores 30 de marzo, na sede da Conferencia Episcopal, a Campaña  Xtantos 2022, coa que a Iglesia anima a poñer a X na declaración da Renda.

A Campaña  Xtantos é unha acción comunicativa que cada ano permite axudar a máis de catro millóns de persoas no noso país. A ‘X’ da Igrexa constitúe un escudo social de gran impacto, porque a Igrexa non deixa a ninguén ao bordo do camiño. As preto de 23.000 parroquias que hai en España son signo gratuíto da proximidade, da bondade, da solidariedade e da  misericordia de Deus.

Tino, Erika, Rosa, María, Álvaro, Branca e Guillermo, sete historias reais apoian a Campaña

Esta Campaña tamén serve para subliñar que detrás de cada ‘X’ da Iglesia hai unha historia. Hai persoas con nomes, apelidos e rostros concretos que na Iglesia católica atoparon unha man tendida cando as súas vidas estaban rotas ou a piques de estalar.

Esas historias, este ano, personalízanse en Tino, Erika, Rosa, María, Álvaro, Branca e Guillermo. Son sete historias reais. Son os sete protagonistas da campaña  Xtantos 2022. O seu agradecemento levoulles a mostrar publicamente a historia das súas biografías, a expoñerse nunha campaña nacional. Son conscientes do alcance dese xesto, tan sinxelo,

pero transcendental, como é marcar a casa da Igrexa na declaración da renda.

• Faustino Tino, ten 50 anos. Vive enEl Buste, un pobo da diocese de  Tarragona de menos de 50 habitantes e mostra o papel da Igrexa no mundo rural, a hoxe coñecida como España baleirada. Tino dá as grazas á Igrexa porque o seu párroco rescatouno das drogas e permitiulle  redescubrir a Deus, que é quen, segundo o propio Tino, conseguiu o que parecía imposible.
• Rosa e María son dúas historias unidas pola pandemia e por un centro de maiores da Igrexa de Segovia. Estaban soas, sentían baleiras, e nese centro de maiores recuperaron as ganas de vivir.
• Branca,  hondureña de 37 anos, leva seis en  España. Recoñece que o comezo foi duro, pero que grazas á diocese de Cádiz e Ceuta logrou saír adiante e mesmo xuntar de novo á súa familia. Hoxe ten a súa tendiña, como lle gusta dicir a ela, e é autónoma. O rostro de Branca é o elixido para o cartel de todas as parroquias de España. Ela ilustra o traballo da Igrexa cos  migrastes e refuxiados, especialmente significativo neste momento de drama humanitario que se vive por mor da invasión de Ucraína. A Igrexa está a envorcarse co pobo ucraíno, acollendo a miles de persoas, e enviando tamén recursos tanto económicos como materiais.
• Guillermo ten 26  anos e é un  rapero  madrileñou que responde o nome artístico de  Grílex. El conta abertamente como pasou de “sentirse morto por dentro” a entregar o seu  música a Deus para contaxiar luz e esperanza a  través das súas cancións.
• O padre Álvaro ten 38  anos e é guatemalteco. Sacerdote e relixioso mercedario. Capelán de prisións en  España. O padre Álvaro foi  pandillero antes que sacerdote e conta como a  misericordia de Deus marcou o seu camiñar. Di que se non é pola Igrexa el probablemente sería un deses presos aos que hoxe axuda como capelán.
• E, Erika, española de 44  anos, casada e con dous fillos. Grazas a Cáritas, redescubriu os seus talentos e as súas capacidades. Di recuperar a confianza en si mesma e conseguido un emprego.

A partir destas sete historias, deseñouse unha campaña  multisoporte e  omnicanal na que o público atopa distintas vías de entrada. Esta visión 360º garante un maior dinamismo e un enriquecemento mutuo entre o universo en liña e  offline.

A Campaña en catro craves

1. Marcar a ‘X’ da Igrexa é unha  decisión libre que non prexudica a ninguén e non ten custo algún, porque nin che cobran  má s nin che devolven menos. En exercicio de democracia fiscal.
2. Pódense marcar simultaneamente as casas da Igrexa católica e doutros fins de interese social.
3. É das poucas cousas que podemos decidir sobre os nosos impostos. É dicir, se a deixamos en branco, é o Estado o que decide por nós sobre esa pequena cantidade. Convidamos a que non se deixen as casas en branco.
4. E que cada ano pódese coñecer, a través da Memoria Anual de Actividades, en que emprega a Igrexa os seus recursos: para os non católicos ou non practicantes, marcar a casa supón tamén recoñecer o papel que a Iglesia ten na sociedade española.

Tamén este campaña serve para agradecer a tantos que marcaron a ‘x’ na súa declaración da Renda e colaboraron co resto de campañas realizadas ao longo do ano, axudando a soster a actividade da Igrexa.